اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه ی گروهی بر سبکهای مقابله ای دانش آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضرازنوع پژوهش های نیمه آزمایشی با پیش آزمون وپس آزمون ، با گروه کنترل است . این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شیوه گروهی برسبکهای مقابله ای دانش آموزان سال اول دبیرستان های پسرانه شهر شهریار درسال تحصیلی 88-87صورت گرفته است. این پژوهش دارای چهار فرضیه به شرح ذیل می باشد: فرضیه (1) : آموزش مهارتهای مثبت اندیشی برتغییر سبکهای مقابله ای موثر است. فرضیه (2) : آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر افزایش استفاده از سبک مقابلۀ مسأله مدار موثراست. فرضیه (3) : آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر کاهش استفاده از سبک مقابلۀ هیجان مدار موثراست. فرضیه (4) : آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر کاهش استفاده از سبک مقابلۀ اجتناب مدار موثراست. . دراجرای این پژوهش ازبین دبیرستانهای پسرانه شهرشهریار، دبیرستان شهید بهشتی به طورتصادفی انتخاب گردید . سپس پرسشنامه سبکهای مقابله ای برروی کلیه دانش آموزان سال اول اجراگردید وازمیان آنان40نفرکه پائین ترین نمره رادرسبک مقابلۀ مسأله مدار کسب کرده بودند ازنمونه اولیه به صورت تصادفی انتخاب شدند . پس ازجایگزینی تصادفی آزمودنی ها درگروه آزمایش(20نفر) ودرگروه کنترل (20نفر)، متغیر مستقل (آموزش مهارتهای مثبت اندیشی )به مدت 8جلسه 5/1ساعتی برروی گروه آزمایش صورت گرفت ،یک هفته پس ازپایان آموزش، برای گروه آزمایش، مجدداًپس آزمون در مورد هر دوگروه اجراگردید.نتایج بااستفاده از تحلیل کوواریانس واستفاده ازنرم افزارآماری version15.0 spssموردتحلیل قرارگرفت ونتایج زیربه دست آمد. در فرض (1)، با توجه به fمحاسبه شده درسطح 5 ٪=α تفاوت معنی داری وجود دارد بنابراین فرض صفر رد شد وفرض خلاف تایید گردید. درفرض (2) بین دو گروه آزمایش وکنترل تفاوت وجود دارد چونf محاسبه شده درسطح 5 ٪=α ، تفاوت معنی داری را نشان می دهد .بنابراین فرض صفر رد شد وفرض خلاف تایید گردید. با توجه به فرض (3)بین گروه ازمایش وکنترل تفاوت وجود دارد چونf محاسبه شده درسطح 5 ٪=α ، تفاوت معنی داری رابین دو گروه آزمایش وکنترل نشان می دهد .بنابراین فرض صفر رد شد وفرض خلاف تایید گردید.درفرض (4) بین گروه ازمایش وکنترل تفاوت وجود دارد چونf محاسبه شده درسطح 5٪=α ، تفاوت معنی داری رابین دو گروه آزمایش وکنترل نشان می دهد .